وبلاگ

روش های استفاده و مراقبت از لنز چشم

لنز های چشمی

لنز ها به دو نوع نرم و سخت تقسیم می‌شود،

به طور کلی شامل؛ لنزهای طبی، لنزهای رنگی، لنزهای طبی رنگی و پانسمانی است

 لنز نرم چشم

لنزهای نرم یا هیدروفیلیک، 2 تا 3 میلی‌متر دورتر از قرنیه را می‌پوشانند.

تحمل آن‌ها راحت‌تر است نمی‌توان آستیگماتیسم قرنیه را اصلاح کرد،

چون شکل قرنیه را به خود می‌گیرند

و بنابراین در آستیگماتیسم‌های بالاتر از 1.50 دیوپتر تجویز نمی‌شوند

گذاشتن و برداشتن لنزهای نرم، مشکل‌تر از لنزهای سخت است.

را در آب یا شامپو نباید نگهداری کرد، بلکه در محلول مخصوص خود نگه داشت.

لنز سخت چشم

کاربرد این نوع لنزها برای افرادی است که دچار آستیگماتیسم بالا و یا قوز قرنیه هستند

بسیاری از افراد که از عینک‌های طبی استفاده می‌کنند

به مرور زمان احساس می‌کنند که نیاز به لنز دارند

با داشتن لنز دیگر لازم نیست نگران کثیف شدن و بخار گرفتن و گم شدن عینک خود باشند

و به لحاظ زیبایی نیز به علت نامرئی بودن ترجیح داده می‌شود.

نکات مراقبتی لنز چشم

برای جلوگیری از عفونت و مشکلات چشمی این نکات را در ذهن داشته باشید:

  • همیشه قبل از تماس با لنز دست‌های خود را با آب و صابون بشویید.
  • زمانی که می‌خواهید لنز را تمیز کنید، فقط از محلول مخصوص شستشوی استفاده کنید.
  • با روشی که همیشه استفاده می‌کنید، لنز را به خوبی شستشو دهید تا باکتری و آلودگی یا لوازم آرایشی که به آن چسبیده است، از بین برود.
  • هرگز از آب شیر برای شستشو و نگهداری استفاده نکنید.
  • ظرف لنز را هر ۳ تا ۴ ماه یک‌بار تعویض کنید تا باکتری کاهش یابد.
  • لنز را با توجه به زمان توصیه شده در مدت مشخص تعویض کنید، این مدت زمان معمولا سه ماه یک‌بار است.
  • لنز را هر روز درون ظرف تمیز نگهداری کنید و محلول درون آن را نیز به صورت روزانه تعویض کنید،
  • اضافه کردن مایع جدید به محلول قبلی فقط برای پر شدن محفظه، کفایت نمی‌کند.
  • با لنز شنا نکنید و درون وان آب داغ نیز نروید.

برای سلامت چشم و اطمینان از نبود مشکلات احتمالی پیشنهاد می‌شود

نکات بهداشتی توصیه شده را رعایت کنید .

"<yoastmark

اول لنز بزاریم یا آرایش کنیم

زمانی که شخص آرایش می‌کند

محتویات کیف شخص، پر از وسایلی است که می‌توانند باعث حساسیت و تحریک چشم شوند.

باید به خاطر داشت که هرگز وسایل آرایشی را به کسی امانت ندهید

و از لوازم آرایشی فرد دیگری هم استفاده نشود.

در صورت استفاده از ریمل واترپروف باید استفاده شود.

اگر هم از محصولات دور چشم استفاده می‌شود

حتما از مرطوب‌کننده‌های با پایه آب که از نوع «کم حساسیت» هستند

باید استفاده کرد. باید به خاطر داشت که

اول چشم‌ها را باید آرایش کرد و بعد لنز گذاشت.

اما در مورد هر دو نوع اول آنها را خارج کرده و بعد اقدام به پاک کردن آرایش‌ از چشم و دور چشم خود کرد.

ظرف نگهداری

هنگام بستن سرپوش ظرف نگهداری باید مواظب بود پاره نشود.

در آب یا شامپو نباید نگهداری کرد، بلکه در محلول مخصوص خود نگه داشت.

هرگز از بزاق دهان، برای مرطوب کردن نباید استفاده شود.

محلول‌های نگهداری لنز نرم با محلول‌های نگهداری لنز سخت متفاوت هستند،

آن‌ها را به جای یکدیگر نباید استفاده کرد.

نوع محلول نگهداری را بدون مشورت با پزشک متخصص نباید عوض کرد.

بعد از این ریختن محلول نگهداری داخل جا لنزی، فوراً باید درب محلول را بست،

زیرا محلول به وسیله میکروارگانیسم‌های موجود در فضای آزاد آلوده خواهد شد.

باید همیشه به تاریخ انقضا محلول‌های نگهداری‌کننده و سرم فیزیولوژی توجه کرد

اگر به طور اتفاقی لنز نرم را داخل جا لنزی، به صورت خشک نگهداری شود

،قبل از برداشتن آن، ابتدا سرم فیزیولوژی را بر روی آن ریخت و بعد از 2 تا 4 ساعت ان را بردارید

دست زدن به لنز نرمی که به صورت خشک نگهداری شده، باعث پودر شدن آن می‌شود.

فرد مصرف کننده در مورد نحوه استفاده صحیح از لنزها نیز باید توسط پزشک خود آموزش ببیند و از لنز مناسب چشم خود بهره برد.

"جای

خطرات خوابیدن با لنز

سازمان غذا و داروی آمریکا با نام FDA لنزهای تماسی مخصوص شب را برای اولین بار در سال ۱۹۸۱ تایید کرد.

این تاییدیه استفاده از ان را برای مدت دو هفته بدون خارج کردن مجاز اعلام کرد

ولی زمان کوتاهی نگذشته بود که برخی از محققان متوجه شدند شیوع عفونت چشمی در افرادی که با لنز چشم می‌خوابیدند،

افزایش پیدا کرد. به همین دلیل FDA مدت زمان مجاز لنزهای مخصوص شبانه‌روزی را به مدت زمان مجاز ۷ روزه کاهش داد.

به اعتقاد این پزشکان با وجود آنکه برخی از لنزهای تماسی چشم برای استفاده در طول شب توسط FDA تایید شده است،

ولی همیشه احتمال و پتانسیل بروز مشکلات خطرآفرین وجود دارد.

خراشیدگی یا زخم قرنیه در طول ۲۴ ساعت به سرعت پیشرفت می‌کند

و ممکن است عواقب مخرب شدیدی برای بینایی فرد به وجود آورد.

لنزهای تماسی چشم می‌توانند باکتری‌های با عملکرد سریع در قرنیه را به دام بیندازند

و در نتیجه سلامت چشم به خطر بیفتد.

این باکتری‌ها به سرعت در طول چند روز از قرنیه تغذیه می‌کنند و در نتیجه بافت سفید و مرده‌ای روی چشم بر جای می‌گذارند.

بدون مراقبت صحیح و منظم پزشکی این وضعیت ممکن است موجب ایجاد زخم و خراش دائمی یا از بین رفتن دائمی بینایی شود.

آیا خوابیدن با لنز باعث نابینایی می‌شود؟

البته که جواب این سوال به طور قطع منفی نیست.

اگر تاکنون چندین بار با لنز چشمی طبی یا حتی رنگی خود خوابیده‌اید و مشکلی به وجود نیامده است،

تصور نکنید که موفقیت‌های قبلی می‌تواند تضمینی برای سلامتی چشم شما در آینده هم باشد.

خوابیدن با لنز خطرات بسیاری دارد و عوارض منفی آن نیز کم نیست.

در صورت خوابیدن  پیامدهای شدید سلامتی برای طولانی‌مدت افزایش می‌یابد.

 

 

 

 

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید